ENA έως ΔΕΚΑ, μια ιστορία Σαββάτου

ΕΝΑ

-Πώς νιώθεις;

-Νιώθω μια γλύκα, μια ηρεμία.

-Σε γεμίζει;

-Τώρα ναι.

-Αύριο;

-Μακάρι. Θέλω. Ναι.

ΔΥΟ

-Έχεις ενοχές;

-Σχεδόν πάντα. Για τα πάντα.

-Τι μετανιώνεις;

-Τα λόγια. Συνήθως. Τα λόγια.

-Γιατί;

-Είναι πολλά.

ΤΡΙΑ

-Πονάς;

-Πονάω.

-Και τι άλλο;

-Δεν φτάνει αυτό;

ΤΕΣΣΕΡΑ

-Συγχωρείς;

-Ναι, μα δεν αρκεί.

-Τι χρειάζεται;

-Μέλλον. Αλλαγή. Νέα αρχή.

ΠΕΝΤΕ

-Κι αν τίποτα δεν αλλάξει;

-Συνήθως δεν αλλάζει.

-Άρα τι περιμένεις;

-Ελπίζω. Δεν περιμένω.

-Τι ελπίζεις;

-Ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά.

-Γιατί να είναι;

-Γιατί όχι;

ΕΞΙ

-Αυταπατάσαι;

-Ίσως. Πιθανόν. Έτσι λένε.

ΕΠΤΑ

-Τι έχεις;

-Τίποτα.

-Τι σκέφτεσαι;

-Πολλά.

-Τα μοιράζεσαι;

-Σπάνια.

ΟΚΤΩ

-Τι αγαπάς περισσότερο;

-Εσένα.

-Αλήθεια;

-Αλήθεια. Εσένα.

-Και τι άλλο;

-Τη ζωή. Την ελευθερία. Τη σιωπή.

ΕΝΝΕΑ

-Εμπιστεύεσαι;

-Προσπαθώ. Το έχω ανάγκη.

-Φροντίζεις;

-Προσπαθώ. Το έχουν οι άλλοι ανάγκη.  

-Ζηλεύεις;

-Ναι.

-Τι ονειρεύεσαι;

Ένα ανοιχτό, φωτεινό παράθυρο.

ΔΕΚΑ

-Κλαις;

-Κάνει καλό στα μάτια.

-Πιστεύεις στην κάθαρση;

-Από παιδί.

-Στην εκδίκηση;

-Όχι πια. Μεγάλωσα.

-Ξεχνάς;

-Ποτέ.