This, too, shall pass

"So you found you missed the love you threw away. 

Baby, but you found it out too late, too late". 

Κάθε μας επιλογή μας οδηγεί εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. 
Σε κάθε βήμα που κάνουμε, εμφανίζεται μπροστά μας ένα ερώτημα και από την απάντηση που θα δώσουμε εξαρτάται και η συνέχεια των βημάτων μας. Η κατεύθυνση της ζωής μας. 

Όταν ο X γνώρισε την Ψ, όλα έδειχναν πως δεν θα μπορούσαν να περάσουν μαζί περισσότερο από ένα μήνα. Για τον Χ η Ψ ήταν ένα βουνό που ήθελε να ανέβει, να γνωρίσει. Μια πρόκληση. Για την Ψ ο Χ ήταν μια όμορφη πεδιάδα για μια απολαυστική βόλτα με βέβαιη ημερομηνία λήξης. Ο μήνας πέρασε. Και ο επόμενος. Και ο μεθεπόμενος. Πέρασε καιρός. Και ο Χ ανέβηκε μεγάλο μέρος του βουνού, και η Ψ περπάτησε και ξαναπερπάτησε την πεδιάδα της. Όμως μπροστά τους υψώθηκαν εμπόδια και ερωτήματα γιατί ούτε το βουνό ήταν μια απλή πρόκληση, ούτε η πεδιάδα τόσο ομαλή όσο φαινόταν. Θα συνέχιζαν την προσπάθεια; Να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο, επιστρατεύοντας μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών τους ή θα έκαναν μεταβολή και θα γύριζαν πίσω; Ο Χ αποφάσισε να κάνει μεταβολή. Η Ψ ήταν αποφασισμένη να συνεχίσει. Οι αποφάσεις τους δεν είχαν σημείο επαφής. Έτσι χωρίστηκαν. 

Και ο Χ συνέχισε την πορεία του σε περιοχές πιο αρμονικές, πιο οικείες, πιο κοντά στις δυνάμεις του. Και η Ψ συνέχισε να αναζητά εκείνη την πεδιάδα που θα είναι όπως, ή περίπου όπως, την φανταζόταν. Τίποτα λιγότερο. Ο Χ άλλαξε πολλές φορές γνώμη. Ήταν επιρρεπής σε συναισθήματα και παρορμήσεις της στιγμής. Επέστρεφε και επέστρεφε και δήλωνε σίγουρος πως μπορεί και θέλει να ανέβει το βουνό. Η Ψ δεν πίστευε πια ότι μπορεί να γίνει αυτό. Δεν πίστευε ότι η σιγουριά αυτή θα κρατήσει. Και πράγματι, δεν κράτησε. Παράλληλα ο Χ συνέχιζε να εξερευνά άλλες περιοχές, προσπαθώντας όμως να κρατά επαφή με την Ψ. Κι εκείνη το έβλεπε και δεν μιλούσε. Δεν έκοψε οριστικά το δεσμό της με την πεδιάδα του, δεν αρνήθηκε να τον συναντήσει ακόμη μία φορά, δεν του φέρθηκε ούτε σαν απογοητευμένη, ούτε σαν πληγωμένη. Απλά περίμενε να δει. Να ακούσει. Να δει και να ακούσει. Τι; Να της λέει ρητά ότι θέλει να ανέβει το βουνό αλλά δεν ήταν σίγουρος αν αυτό που είχε να του προσφέρει αυτή η εμπειρία ήταν καλύτερο από το να μείνει στα γνώριμα μέρη του. Αβέβαιος. Η Ψ όμως ήταν βέβαιη. Βέβαιη ότι οι επιλογές που έκανε την οδήγησαν σε αυτό το σημείο που μπορούσε πια να δει καθαρά πως ό, τι μπορούσε να πάρει από αυτή την πεδιάδα, το είχε πάρει. Και ό, τι είχε να δώσει, επίσης, το είχε δώσει -και με το παραπάνω. Έτσι αυτή τη φορά έκανε εκείνη μεταβολή και γύρισε πίσω. Πίσω στα δικά της γνώριμα και οικεία... 

This, too, shall pass
(PS: Thank you mom for this last quote)