Proud to be Greek

Το 'Proud to be Greek' είναι φορές που το ακούω/ διαβάζω απλά σαν μία φράση που εύκολα λέμε, αλλά δύσκολα δείχνουμε με πράξεις. Και είναι και κάποιες άλλες φορές, όπως εχτές το βράδυ στο Ηρώδειο, στην Απονομή των Ευρωπαϊκών Βραβείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς, που το νιώθω στο πετσί μου. Που ξεχειλίζω από υπερηφάνεια και συγκίνηση, και ταυτόχρονα θυμώνω με τον εαυτό μου γιατί στην καθημερινότητά μου ξεχνάω από πού προέρχομαι και πώς μπορώ να συμμετέχω ενεργά σε ένα καλύτερο μέλλον, όπως κάνουν τόσοι άλλοι.

Εχτές είδα ανθρώπους από όλη την Ευρώπη, άλλους νεότερους και άλλους γηραιότερους, που με φόντο την Ακρόπολη, στον υπέροχο χώρο του Ηρωδείου, τιμήθηκαν για την προσφορά τους στον τομέα της πολιστικής κληρονομιάς. Βραβεύτηκαν γιατί έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη συντήρηση, την αναπαλαίωση και την αποκατάσταση ιστορικών μνημείων, για τα οποία εμείς απλά "δηλώνουμε υπερήφανοι" και φωτογραφιζόμαστε μπροστά τους σε μία σύντομη επίσκεψη σε αρχαιολογικούς ή ιστορικούς χώρους. Εκείνοι, όμως, σε μία εποχή που οι χρηματοδοτήσεις είναι περιορισμένες, κάνουν θαύματα, αγωνιζόμενοι για τον πολιτισμό και την κουλτούρα μας, για να μην ξεχαστεί το παρελθόν μας και για να γίνει καλύτερο το μέλλον μας, πεπεισμένοι ότι μόνο μέσω της Τέχνης έχουμε ελπίδες να σωθούμε γιατί εκεί βρίσκεται ο μοναδικός πλούτος. Μόνο αν στόχος μας γίνει ξανά αυτό που οι αρχαίοι επιδίωκαν και αποκαλούσαν ως το 'Αριστον. 

Ο Κώστας Καρράς, Αντιπρόεδρος της Europa Nostra και Ιδρυτής της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού ήταν ο πλέον σαφής, όταν συνόψισε όλα τα επιτεύγματα της Ελλάδας στον πολιτισμό της Ευρώπης (και όχι μόνο), σε μία μικρή αλλά τόσο συγκινητική χάρη στην αλήθεια της φράση: "Ευρώπη, καλώς ήρθες στο σπίτι σου". Αναπόφευκτα, νομίζω, δύο από τα τριάντα βραβεία που απονεμήθηκαν, είχαν αποδέχτες τους πρεσβευτές ελληνικών έργων: το βραβείο της προτίμησης του κοινού απονεμήθηκε στο έργο Αποκατάστασης της ανωδομής του κεντρικού κτιρίου των Προπυλαίων, ενώ στην κατηγορία Μακροχρόνια Προσφορά τιμήθηκε η Επιτροπή Συντηρήσεως Μνημείων της Ακρόπολης (ΕΣΜΑ). Και ήταν τόσο έντονο το συναίσθημα που μου προκάλεσαν όλα αυτά τα χειροκροτήματα (δυνατά, σαν να ήταν έτοιμες να σπάσουν οι παλάμες μας), χειροκροτήματα επιβράβευσης και χαράς και -θέλω να πιστεύω- έμπνευσης. Γιατί πίσω από την Ελλάδα της κρίσης και της μιζέριας και των δυσκολιών, υπάρχει η Ελλάδα η ιστορική, η λαμπερή, η περήφανη, η αληθινή, η αγωνιστική. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν στόχους, όραμα, πίστη, υπομονή. Και γι' αυτούς δηλώνω Proud to be Greek. 

ΥΓ: Στη διάρκεια της βραδιάς, κάτω από ένα υπέροχο φεγγάρι τραγούδησε ο Μάριος Φραγκούλης, και στη συνέχεια ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και τέλος ο Διονύσης Σαββόπουλος με τη Μαρία Φαραντούρη, ενώ η Λυδία Κονιόρδου παρουσίασε σε μικρές πράξεις τη σύνδεση φύσης και ανθρώπου μέσα από το θέατρο και τη μουσική. Ο Χρήστος Λούλης υποδύθηκε τον Οδυσσέα στην Οδύσσεια του Ομήρου (υπέροχα απόδοσε το κείμενο στα Αγγλικά!), και ο Νίκος Κουρής απείγγειλε ένα απόσπασμα από το Άξιον Εστί του Ελύτη. Ακόμη συμμετείχαν οι Όλια Λαζαρίδου, Γιώργος Γάλλος, Δημήτρης Ήμελλος και Αμαλία Μουτούση. Κι εγώ που δεν σταμάτησα να σκέφτομαι ότι από αύριο θα ξεσκονίσω τα βιβλία που διάβαζα στο Πανεπιστήμιο, αυτά των μεγάλων ποιητών μας. 

Περισσότερα για τα βραβεία εδώ