Όταν έρθει, θα το καταλάβεις, έλεγαν. Θα είναι το ταιριαστό σου, το γραφτό σου, το άλλο σου μισό. Θα είναι αυτό που (δεν ξέρεις ότι) αναζητάς. Θα το καταλάβεις, χωρίς να αναρωτιέσαι.
Ναι, όταν έρθει, θα το καταλάβεις.
Εκτός, βέβαια, αν είσαι η Α. που σε κάθε νέο έρωτα που ερχόταν στη ζωή της, πίστευε πως το "καταλάβαινε", πως είχε "έρθει" το ιδανικό της. Ναι, είχε έρθει η σειρά της, ήταν σίγουρη.
(Αχ, σε μεγάλο ψέμα που ζούσε). Κι ας κατέληγε σε κλάματα μετά.
Εκτός αν είσαι και η Β. που προκειμένου να "καταλάβει" αν έχει μπροστά της αυτόν που ΘΑ ερχόταν, τέσταρε από το πρώτο δευτερόλεπτο της επαφής τους, τις αντοχές του, και κυρίως το δικό της το κεφάλι θέτοντας διαρκώς ερωτήματα στον εαυτό της: μιλάει όπως θα ήθελες, συμπεριφέρεται όπως νιώθεις άνετα; έχει το προφίλ που θεωρείς ότι σου ταιριάζει; Αν όχι, τότε δεν ήταν ο ιδανικός.
Δεν είναι πως βγήκαν χαμένες στο ερωτικό παιχνίδι, ούτε πως δεν έζησαν ευτυχισμένες στιγμές. Συνάντησαν πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους και έζησαν όμορφες σχέσεις. Σε τελική ανάλυση, ποιος ορίζει το άλλο μισό και το ιδανικό και γιατί -λένε η Α. και η Β.- ντε και καλά, όλοι μας θα πρέπει να "καταλάβουμε" την "άφιξη" του σπουδαίου κεφαλαίου της ζωής μας; Δεν μπορούμε απλά να τη ζούμε;
Μα ναι. Μέχρι που έρχεται από ένας Γ. στη ζωή της καθεμίας -γιατί είμαστε και μοιρολάτρες και πιστεύουμε πως καθένας βρίσκει κάποια στιγμή το ταιριαστό του- και καταλαβαίνουν, νιώθοντας, αυτό που μέχρι τώρα προσπαθούσαν να αποδείξουν ή να διαψεύσουν προκειμένου να δουν αν υπάρχει.
Η Α. κατάλαβε πως η υπέρβαση των συναισθημάτων των άλλων δεν ορίζουν το άλλο της μισό, αλλά η υπέρβαση των δικών της συναισθημάτων. Η Β. κατάλαβε πως τα ερωτήματά της είναι τεστ στα οποία υπέβαλλε τον εαυτό της προκειμένου να βγει -όλο και κάπου- αρνητική απάντηση -σώπα; δεν το πιστεύω!- και τελικά να πειστεί η ίδια πως είναι άτυχη -μωρέ-
και δεν βρίσκει τόσο καιρό το ταίρι της.
Η Α. κατάλαβε πως η υπέρβαση των συναισθημάτων των άλλων δεν ορίζουν το άλλο της μισό, αλλά η υπέρβαση των δικών της συναισθημάτων. Η Β. κατάλαβε πως τα ερωτήματά της είναι τεστ στα οποία υπέβαλλε τον εαυτό της προκειμένου να βγει -όλο και κάπου- αρνητική απάντηση -σώπα; δεν το πιστεύω!- και τελικά να πειστεί η ίδια πως είναι άτυχη -μωρέ-
και δεν βρίσκει τόσο καιρό το ταίρι της.
Κατάλαβαν πως δεν υπάρχουν ερωτήματα, δεν υπάρχουν συγκεκριμένες συμπεριφορές, δεν αρκεί μόνο η τρυφερότητα και η αγάπη ή η διασκέδαση για να φανερωθεί ένας μαγικός κόσμος "άλλου μισού". Ναι, όταν έρχεται, το καταλαβαίνεις διαφορετικά. Τα ερωτηματικά στον έρωτα, όμως, δεν παύουν ποτέ, όπως δεν παύουν να υπάρχουν και μη ταιριαστά σημεία στο κατά τα άλλα καλοσχεδιασμένο παζλ. Και όχι, δεν αρκεί μόνο η τρυφερότητα και η αγάπη ακόμη και αν σου φανερωθεί το άλλο μισό ή η αδερφή ψυχή σου: δεν αρκούν για να κρατηθούν οι ψυχές ενωμένες. Η σχέση σου δεν διαφέρει από των άλλων τόσο όσο νομίζεις, ούτε χρειάζεται λιγότερη προσπάθεια για να συντηρηθεί. Η σχέση σου θέλει τον χρόνο και τον χώρο της, όπως όλες, θέλει αγάπη και σεβασμό, όπως όλες, θέλει εξέλιξη και κατανόηση, όπως όλες.
Τελικά, για την Α. και τη Β. δεν είχε ιδιαίτερη σημασία να καταλάβουν πότε θα έρθει ο "ένας" και μοναδικός. Δεν έχει σημασία για κανέναν μας να καταλάβουμε καμία... άφιξη.
Έτσι κι αλλιώς, αν αγαπήσουμε, θα πολεμήσουμε. Με όποια όπλα έχουμε.
Κι αν είναι ο ιδανικός ή δεν είναι, στη μάχη μέσα είμαστε ήδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Write me your comments