Paros guide

Όπως έχω γράψει και ξαναγράψει στο παρελθόν, εδώ στο red studio, η πρώτη φορά που κάνω κάτι, κάθε πρώτη φορά, κρύβει μέσα της μία λαχτάρα, μία προσμονή και έναν ενθουσιασμό, που ακόμη κι αν δεν φανεί αντάξια των προσδοκιών μου, δεν την αλλάζω με τίποτα. Πόσο μάλλον, αν επιβεβαιωθεί ο ενθουσιασμός αυτός, όπως τώρα, στην πρόσφατη απόδραση που έκανα στην Πάρο με τη Δήμητρα και τον Σταύρο -και μερικούς άλλους που δεν είναι τόσο σταρ ώστε να μοιραστώ τις φωτογραφίες μας μαζί σας (!).

Και παρόλο που δεν ήταν καλοκαιρινές, αλλά πασχαλινές οι διακοπές μας, αισθάνθηκα πως ήρθε το καλοκαίρι (μαζί με την ανεμελιά και τα παγωμένα κοκτέιλ του) και απόλαυσα το νησί από κάθε άποψη και θυμήθηκα ξανά, όπως κάθε φορά που επισκέπτομαι τα νησιά μας, πως ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου. Και γι' αυτό την αγαπώ.  

Υ.Γ.: Καθότι δεν είμαι πολύ καλή στο να δίνω ταξιδιωτικές οδηγίες γιατί συχνά ξεχνάω τα ακριβή μέρη που επισκέφθηκα ή από τον ενθουσιασμό μου δεν είμαι και τόσο αντικειμενική, θα σας πω μόνο μερικά από τα σημεία που πρόσεξα και ξεχώρισα και που συνέβαλαν στο να γίνει αυτό το Πάσχα, 

ένα από τα αγαπημένα μου. 

Διαμονή

Επειδή δεν είμαι ο τύπος του camping αλλά ούτε και της υπερβολικής πολυτέλειας (παντού βολεύομαι, βέβαια), βρήκα μάλλον ιδανική επιλογή το στούντιο/μεζονέτα που μείναμε, έξω από τη Νάουσα, σε απόσταση που διευκόλυνε όλες μας τις μετακινήσεις προς κάθε πλευρά του νησιού. Παρόλα αυτά, θα παρατηρούσα ότι οι υποδομές δεν ήταν ακόμη άριστες -συνολικά, στο νησί- ίσως γιατί δεν έχει ξεκινήσει "επίσημα" η καλοκαιρινή σαιζόν, και υπήρχαν κάποιες ελλείψεις. 

Βόλτα στα σοκάκια (Νάουσα) 

Αυτό είναι το αγαπημένο μου κομμάτι στις διακοπές. Ξεπερνάει ακόμη και την επιθυμία μου να δω διαφορετικές παραλίες. Προτιμώ να κάνω κύκλους στο λαβύρινθο που σχηματίζουν τα σοκάκια και να ζηλεύω έστω για λίγο τους νησιώτες που ζουν εκεί, τόσο αρμονικά, με φόντο την πέτρα και τη θάλασσα και με τις ξύλινες καρέκλες που βγάζουν έξω από την πόρτα τους για να καθίσουν με ηρεμία το βράδυ. 

 

Παραλίες 

Χωρίς να μακρηγορώ, οι παραλίες που ξεχώρισα ήταν οι Κολυμπήθρες, η Χρυσή Ακτή, η Santa Maria, η παραλία μπροστά στο beach bar Mangaya (εκεί φάγαμε και πασχαλινό γεύμα-μπουφέ) αλλά και κάποιες ακόμη που άξιζαν κυρίως ως φόντο για φωτογραφίες και όχι για βουτιές. 

 Πάσχα στο νησί

Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής οι επιτάφιοι από δύο εκκλησίες της Νάουσας συναντήθηκαν στολισμένοι στο λιμάνι, λίγο μετά τις 12:30 τα μεσάνυχτα, ενώ ο κόσμος που τους συνόδευε έψελνε καθ'όλη τη διάρκεια της περιφοράς. Το βράδυ της Ανάστασης, στην Παροικιά, βρήκαμε το μικρό εκκλησάκι των Ταξιαρχών, μέσα στα σοκάκια και μαζί με τον ιερέα ψάλαμε όλοι το "Χριστός Ανέστη". Πολύ ατμοσφαιρικά. Την Κυριακή του Πάσχα, ένας DJ βρισκόταν σε βάρκα στο λιμανάκι της Νάουσας και έπαιζε μουσική που ακουγόταν ταυτόχρονα μέσα από μεγάλα ηχεία σε όλα τα μαγαζιά της περιοχής. 

Απερίγραπτα απολαυστικό χάος.   

Άντε και του χρόνου, να είμαστε καλά. 

xxx