Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Cannes overall

Μία δήλωση: Αν είχα συνειδητοποιήσει πόσο υλικό μπορεί να χωρέσει ένα κινητό και ένα μυαλό, κάποια στιγμή θα είχα σταματήσει να φωτογραφίζω όσα έβλεπα στις Κάννες. Θα κρατούσα κάποιες εικόνες μόνο στο μυαλό μου και θα είχα ολοκληρώσει τα post για το φεστιβάλ πολύ νωρίτερα. Επειδή όμως αυτό το υλικό υπάρχει και θα ήταν άδικο και εγωιστικό να το κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου, αποφάσισα να σας "βομβαρδίσω" με ένα τελευταίο ποστ, από αυτά που αγαπώ γιατί συνοψίζουν. 





Μια πληροφορία: Το προτελευταίο βράδυ έπεσε η αυλαία του Ένα Κάποιο Βλέμμα, με την απονομή των βραβείων. Πρόεδρος της επιτροπής ο Thomas Vinterberg (Το Κυνήγι) και ανάμεσα στα μέλη της η Zang Ziyi (Οι Αναμνήσεις μιας Γκέισας). Εγώ καθόμουν δίπλα σε μία ομάδα φοιτητών από την Αμερική, που στα πλαίσια της εκπαίδευσής τους ήρθαν να παρακολουθήσουν ολόκληρο το φεστιβάλ και να γράψουν μία εργασία στο τέλος (ναι, εννοείται πως τους ζήλεψα!). Χάρηκα που βραβεύτηκαν και κάποιες από τις ταινίες που είχα παρακολουθήσει-αγαπήσει. Ανάμεσά τους ο Omar (Βραβείο Κριτικής Επιτροπής) και το La Jaura de Oro. Αυτές οι βραδιές με συγκινούν, γιατί μου θυμίζουν την πρώτη φορά που είχα παρακολουθήσει ταινία σε αυτή την -1800 θέσεων- αίθουσα, όπου πολλοί δημιουργοί κλαίνε, γιατί για πρώτη φορά κι εκείνοι παρουσιάζουν τη δουλειά τους σε κοινό μεγαλύτερο των 50 ατόμων.     



 
Ένα συμπέρασμα: Τα όνειρα δεν σταματούν ποτέ. Και δεν πρέπει να σταματούν, γιατί τα όνειρα διατηρούν την παιδικότητά μας, τη ζωντάνια μας και την ενέργεια μας, μας αποτρέπουν από το να ξεχάσουμε όλα αυτά που μπορούμε να ζήσουμε και να γνωρίσουμε.  Και αυτό είναι κάτι στο οποίο θέλω να παραμείνω απόλυτη. Ως προς το κεφάλαιο "Κάννες", τα λέμε ξανά του χρόνου :)

2 σχόλια:

Write me your comments