Α June Story

Ένα ποστ για τον Ιούνιο. Ένα ποστ για το καλοκαίρι. Μια ιστορία για όσους περιμένουν ότι το καλοκαίρι θα φέρει αλλαγές και χαρές. Μα περισσότερο, για εκείνους που βλέπουν τις προσδοκίες τους να διαψεύδονται. Και αποφασίζουν να πάψουν να έχουν προσδοκίες. Και τότε βλέπουν τα καλύτερα να έρχονται. Και για να μην αναρωτιέστε, εγώ είμαι ανάμεσα σε αυτούς. Σε αυτό το ποστ, μέσα από δικές μου φωτογραφίες από τον Ιούνιο, θα δείτε πώς ένας καλοκαιρινός μήνας μπορεί να δημιουργήσει μικρά αλλά πολύτιμα μαθήματα ζωής. (γνωστά και χιλιοειπωμένα, κατά τα άλλα, αλλά ξεχασμένα τόσο συχνά όσο λέγονται)  

1. μάθημα πρώτο: What goes around comes around

όταν έκλεισα πίσω μου πριν από σχεδόν τρία χρόνια την πόρτα του πρώτου μου επαγγελματικού περιβάλλοντος, νόμιζα ότι ποτέ μου δεν θα αποκτούσα φίλους σε εργασιακό χώρο. ότι ποτέ δεν θα γελούσα ουσιαστικά μαζί τους. είχα δει προσδοκίες να ματαιώνονται, είχα δει πρώην συναδέλφους να ξεχνάνε όσα μοιραστήκαμε και να γυρίζουν την πλάτη. ήμουν πεπεισμένη ότι το κοριτσάκι που ήμουν όταν ξεκίνησα είχε μεγαλώσει πολύ για να πιστεύει πια πως μπορεί να συνεργαστεί με τέτοια αρμονία. Διαψεύστηκα. Και όσα αισθανόμουν ότι στερήθηκα πριν και δεν θα ζήσω μετά, τελικά τα ζω. Με σεβασμό, αγάπη και χιούμορ. Γιατί υπήρξαν φίλοι από το παρελθόν που παρέμειναν και ήρθαν και καινούργιοι, φρέσκοι, ξεχωριστοί. Το πάρτι του περιοδικού μας, όπου διασκεδάσαμε με την καρδιά μας, είναι μία μικρή ένδειξη αυτού του κλίματος. 

2. μάθημα δεύτερο: Less is better 

Λιγότερα λόγια, λιγότερα άγχη, λιγότερες απαισιόδοξες σκέψεις, λιγότερα... μπλεξίματα. Το λέγανε οι αρχαίοι Μέτρον Άριστον, το μάθαμε στο σχολείο, μας το λένε οι γονείς μας και ποτέ δεν το τηρούμε. Ε, λοιπόν αποφάσισα να το τηρήσω. Και να δώσω περισσότερο χώρο στις θετικές σκέψεις, στα όμορφα πράγματα, στους ανθρώπους που έχουν οράματα και τα κυνηγούν, στους εμπνευσμένους, σε αυτούς που έχουν και γίνονται οι ίδιοι πρότυπα. Είδα αρκετούς από αυτούς τον Ιούνιο. Ανάμεσά τους και η καλή μου φίλη Αννούσα από το mystyleforecast, που μίλησε στο συνέδριο Better Life Day για το πώς το "Less is Better" υιοθετείται στο στυλ και πώς αυτό που ντυνόμαστε καθορίζει και αυτό που νιώθουμε αλλά κι αυτό που ενδεχομένως νιώθουν οι άλλοι όταν μας συναντούν.#proud   

3. μάθημα τρίτο: Let it be 

Και τι κατάλαβα πριν δύο από περίπου χρόνια που οτιδήποτε ζούσα με επηρέαζε στον απόλυτο βαθμό; Αλήθεια, καθόλου δεν μου λείπουν οι κρίσεις πανικού που έζησα -κι αυτό ναι, είναι μια πραγματική ιστορία-, και ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη που δυσκολεύεται στην καθημερινότητά της, ούτε η μοναδική που βλέπει κόπους και όνειρα και αγώνες να μην αποδίδουν πάντα καρπούς, αλλά αντίθετα, συχνά να γκρεμίζονται. Και ξέρω ότι το "γιατί σ' εμένα;" δεν πρέπει να υπάρχει στο λεξιλόγιό μου. Σίγουρα δεν είμαι η μόνη. Και ακριβώς επειδή δεν είμαι η μόνη (και όχι μόνη στη ζωή, που είναι το πιο πολύτιμο) ένα σας λέω, ένα: let it be. Ναι, θα υπάρξουν και χειρότερα. Αλλά θα υπάρξουν και καλύτερα. 

Και μερικά extra mobile shoots από τον μήνα. 

Και τώρα... πάμε όλοι μαζί σε μια παραλία...