Μαζοχιστικό όσο να πει κανείς.
Από τότε, θυμάμαι τον εαυτό μου να θέλει να φοβάται, να εξιτάρεται από τον ίδιο τον φόβο και την αμφιβολία κάθε νέας γνωριμίας, να αναστατώνεται και να αισθάνεται πεταλουδίτσες στο στομάχι, και στη συνέχεια, να θέλει να διακόψει τη γνωριμία ακριβώς μόλις περνούσε τη διαχωριστική γραμμή αυτού του συναισθήματος και περνούσε στο στάδιο με τίτλο "ωραία. είμαστε μαζί. και τώρα;". Ήθελα να ζω για το φλερτ, όσο εφήμερο ή ρηχό κι αν ακούγεται. Ο μεγαλύτερος φόβος ήταν το "μαζί", γιατί η δική μου αίσθηση για το "μαζί" δεν συνέπιπτε σχεδόν ποτέ με την αίσθηση για το "μαζί" που είχε το αντικείμενο του πόθου μου. Πώς λοιπόν να πορευτούμε μαζί όταν δεν ξέρουμε καν τι σημαίνει αυτό;
Συνήθως έμενα με την απορία στο ερώτημα. Συνήθως δεν ήξερα καν γιατί έληγαν οι ιστορίες μου, και γιατί εγώ παρέμενα στα ίδια βαθιά νερά, απελπισμένη και επικαλούμενη θεούς και δαίμονες προς υπεράσπισή μου. Ναυαγοσωστική ομάδα, τότε, τώρα και για πάντα, οι ίδιοι άνθρωποι: οικογένεια και φίλοι. Λίγοι, μετρημένοι, ακούραστοι, ανθεκτικοί, σε ετοιμότητα κάθε φορά να ακούσουν το παραλήρημα μιας παραλίγο πνιγμένης που δηλώνει ότι δεν θα ξανακολυμπήσει ΠΟΤΕ της σε αυτά τα νερά, ενώ όλοι ήξεραν καλά πως θα το κάνει και θα το ξανακάνει.
Δεν είμαστε όλοι ικανοί για έρωτες. Ούτε έχουμε όλοι ανάγκη από μεγάλης διάρκειας έρωτες για να ζήσουμε. Κάποιοι από εμάς, ίσως λίγοι, ελάχιστοι, δεν θέλουμε να είμαστε διαρκώς ερωτευμένοι για να χαμογελάμε στη μέρα που ξημερώνει. Ίσως απλά να μη θέλουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας και τον εαυτό μας, να μη θέλουμε να συμβιβαστούμε ζώντας τη ζωή ενός άλλου απλά για να είμαστε "μαζί". Ίσως να είμαστε οι πιο φοβισμένοι από όλους, εμείς οι ψευτο-θαρραλέοι που κολυμπάμε δίπλα στους καρχαρίες για να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι μπορούμε να αντέξουμε τα πάντα.
Οι σχέσεις είναι σαν το κολύμπι. Αν επιπλεύσεις, μετά ξέρεις πώς να το ξανακάνεις και το θεωρείς δεδομένο. Κι αν βουλιάξεις, μαθαίνεις να εκτιμάς την κάθε ανάσα σου.
Θέλω να αγαπηθώ. Δεν θέλω να πνιγώ".
Θέλω να αγαπηθώ. Δεν θέλω να πνιγώ".
ΥΓ: -Όμως τι πάει να πει "εφήμερο";
-Πάει να πει "αυτό που κινδυνεύει να χαθεί γρήγορα".
-Το λουλούδι μου κινδυνεύει να χαθεί γρήγορα;
-Βέβαια.
(ΧV, Ο Μικρός Πρίγκιπας)
κι άλλες ερωτικές ιστορίες:
"Πώς λοιπόν να πορευτούμε μαζί όταν δεν ξέρουμε καν τι σημαίνει αυτό;" Λοιπόν ένα από τα πράγματα που έχω μάθει στην σύντομη εμπειρία ζωής που διαθέτω είναι ότι η ερμηνεία του "μαζί" δεν είναι ποτέ σταθερή και παγιωμένη. Το "μαζί" δεν είναι κάτι που το ερμηνεύεις, είναι κάτι που το ζεις, το χτίζεις και το συνδιαμορφώνεις όχι μόνος αλλά με την απαραίτητη συμμετοχή κάποιου άλλου. Το "μαζί" παίρνει υπόσταση σε ανύποπτη στιγμή κι αρχίζει με βήματα μωρού να κατακτά τον κόσμο αν οι συνθήκες και κυρίως εμείς οι ίδιοι του το επιτρέψουμε. Ιδανικά παίρνει λίγο χώρο από τη δική μου ζωή και λίγο από τη ζωή του άλλου και αρχίζει και ζει κάπου στο ανάμεσα μας και να είναι το πιο φωτεινό κομμάτι σε κάθε μία από τις δύο αυτές ξεχωριστές ζωές. Σε άλλες περιπτώσεις βέβαια αυτό το αδηφάγο μωρό παίρνει όλο το χώρο από τη ζωή μου ή όλο το χώρο από τη ζωή του κι εκεί είναι σίγουρο ότι μάλλον αυτό το "μαζί" δεν θα επιβιώσει αφού κάποιον θα πνίξει στην πορεία του. Άλλες φορές το "μαζί" είναι ένα λιποβαρές μωρό, παίρνει ελάχιστο χώρο/ αέρα για να αναπτυχθεί και εμείς ξεχνάμε τις ανάγκες του, αδιαφορούμε γι' αυτό, δεν ακούμε το κλάμα του και αργά ή γρήγορα το αφήνουμε να σβήσει.αυτά τα ολίγα σκόρπια που προκύπτουν στο μυαλό μου από τη φράση σου κι ένα μικρό συμπέρασμα. Είναι μάχη μεγάλη να μη φοβάμαι το μαζί κι άλλο τόσο μεγάλη αυτό το μαζί να αποκτήσει μέτρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζί κανείς ή μη μαζί; Ιδού το ερώτημα. Αυτός ο διάλογος εδώ μπορεί και να μη σταματήσει ποτέ και καθόλου δεν θα με πειράξει. Προσωπικά, γιατί δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους, είμαι πολύ κοντά στα όρια του "θέλω πολύ το μαζί" και του "πνίγομαι και δεν το θέλω το μαζί". Μάλλον θέλω ένα μαζί υπό όρους. Με ένα μέτρο. Με μια βαθιά επιθυμία. Δεν ξέρω ακριβώς. Τουλάχιστον έχω κάτι να αναζητήσω. xxx
ΔιαγραφήYou can"t choose"to be in love"...it just happens..it hits you out of nowhere...it is an obsession,an illness..a madness...it is heaven it is hell,if you don"t know if you want to be together with someone then you are not in love,when you are in love you want to be with them every minute of everyday.
ΑπάντησηΔιαγραφήBeing in love with someone and simply loving someone are not the same thing at all.
I agree with you, Susan. I totally believe that when you have second thoughts then you haven't found the ONE or you are not in love. but, i realize that we all need time to fall in love. its not love at first sight. So, you need time and at this time, you might be unsure about if you want to be together every minute...
Διαγραφή