It's Raining Men

Μην σας παραπλανεί ο τίτλος. Αυτό το ποστ δεν αναφέρεται (μόνο) στους άντρες ως συντρόφους ή ως φίλους. Δεν θα ήταν ιδιαίτερα πρωτότυπο να αναφερθώ σε αυτό, άλλωστε. Θα σας περιγράψω μερικές αληθινές σκηνές, στιγμιότυπα από μία καθημερινότητα έτσι κι αλλιώς δύσκολη για όλους, αλλά η οποία -κατά τη γνώμη μου- δεν αποτελεί άλλοθι για να ξεχνάει κανείς πώς να συμπεριφέρεται. Και δεν παριστάνω το σαβουάρ βίβρ, αλήθεια, αλλά αυτός ο εκμοντερνισμός των πάντων με κάνει να αποζητώ εποχές πιο κλασικές και ρομαντικές, όπου υπερίσχυε ο πληθυντικός αριθμός ανάμεσα σε αγνώστους, όπου ένας άντρας καλημέριζε μία γυναίκα όταν διασταυρώνονταν στον δρόμο ή έσπευδε να τη βοηθήσει να μεταφέρει κάτι, που ήξερε πότε να κάνει ένα κέρασμα, πού και πώς να φλερτάρει και το κυριότερο, που ό, τι έλεγε τη νύχτα, το πίστευε και την ημέρα.

ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ 

Η Σ. μένει σε ένα διαμέρισμα σε κεντρικό δρόμο περιοχής των δυτικών προαστίων. Παρκάρει το αυτοκίνητό της καθημερινά κάτω από το σπίτι της. Μένει μόνη. Στη μία γωνία του δρόμου είναι ένα ζαχαροπλαστείο. Επί σειρά εβδομάδων, όταν είχε μόλις μετακομίσει στην γειτονιά, ο 50χρονος ιδιοκτήτης (διόλου γλυκός, όπως τα προϊόντα του) της απαγόρευε να παρκάρει μπροστά στο μαγαζί του (για την ακρίβεια, ούτε και εκτός του οπτικού του πεδίου) με την δικαιολογία ότι δεν μπορεί να σταθμεύσει τα πρωινά το ΦΟΡΤΗΓΟ (μεγέθους λεωφορείου;;;) που του παραδίδει υλικά. Της άφηνε και απειλητικά σημειώματα στο παρμπρίζ. Εκείνη άλλαξε τακτική κι εκείνος πάρκαρε το δικό του αυτοκίνητο στη θέση. 

ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

Στην ίδια γειτονιά, κάτω από το σπίτι της Σ. υπάρχει μία σχολή οδηγών κι ένα κατάστημα με οικολογικούς λαμπτήρες. Μπροστά τους έχει αρκετό χώρο για πάρκινγκ, αλλά μόνο για τα δικά τους οχήματα. Μια φορά η Σ. πάρκαρε μπροστά από το κατάστημα με τους λαμπτήρες προκειμένου να φορτώσει το αυτοκίνητό της με βαλίτσες και διάφορα άλλα πράγματα, καθώς αναχωρούσε για διακοπές. Οι νεαροί (35αρηδες) ιδιοκτήτες βγήκαν και (όχι, δεν προθυμοποιήθηκαν να την βοηθήσουν) την επέπληξαν για το θράσος της. Αντίστοιχα, ο 45χρονος δάσκαλος της σχολής οδηγών, μία άλλη φορά που εκείνη σταμάτησε με αλάρμ για να πάρει μία βαριά τσάντα που είχε ξεχάσει στο διαμέρισμα, κόρναρε χωρίς σταματημό και ακόμη κι όταν την είδε να προσπαθεί να μεταφέρει την αποσκευή με δυσκολία, προτίμησε να κάνει υστερικές χειρονομίες και να την βρίσει ("δεν βλέπεις μωρή ότι έχει πάρκινγκ;), αντί -όχι να βοηθήσει- 

τουλάχιστον να κατανοήσει. 

ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ

Η Λ. έχει βγει με τον καλό της φίλο Π. σε ένα μπαρ της παραλιακής. Εκεί συνάντησαν τον γκέι φίλο τους Κ. με έναν γνωστό τους, τον Χ. (straight). Γίνανε γρήγορα μία παρέα. Εκτός από τον Χ. που όχι μόνο απέφευγε να μιλήσει αλλά επιδεικτικά κοιτούσε από την άλλη μεριά και όταν αστειευόμενη η Λ. του είπε ότι τους αποφεύγει, την ειρωνεύτηκε λέγοντας στον Κ: "ασχολήσου εσύ" και γύρισε την πλάτη του. Στο τέλος της βραδιάς, οι τέσσερις ήταν έξω από το μαγαζί και καληνυχτίζονταν, με εξαίρεση τον Χ. που περίμενε πιο πέρα τον Κ. Χωρίς να πει "καληνύχτα" στους άλλους δύο, και με αφορμή μια ψιχάλα, διέκοψε τη συνομιλία τους τραβώντας τον Κ. να φύγουν... για να μην βραχούν.  

ΣΚΗΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Ο Τ. αγαπάει τα χρήματα, τα αγαπάει και τα μετράει, τα αποταμιεύει, τα υπολογίζει, τα ξοδεύει μόνο για ότι αφορά τον ίδιο, ποτέ τους άλλους, δεν δανείζει, δεν χαρίζει, δεν κάνει δώρα. Αφού τα δουλεύει, δικά του είναι, καλά κάνει να τα διαχειρίζεται όπως νομίζει. Αν και κάποιες φορές παραπονιέται ότι δεν είναι αρκετά, κι ας ξέρουν οι φίλοι του ότι δεν στερείται περιουσιακών στοιχείων. Σε μία έξοδο με φίλους, βρέθηκε στη θέση να πληρώσει το δικό του ποτό και της καλής του φίλης Δ. η οποία του έδωσε τα χρήματα. Φυσικά, η οικειότητα που είχαν δεν επέτρεπε κεράσματα. Προκειμένου να μετρήσουν τα ευρώ και κανείς να μην βγει χαμένος (-πάρε δύο, -όχι δώσε τρία και θα σου χρωστάω, -όχι θα σου χρωστάω εγώ, κλπ) παραλίγο να τσακωθούν. Για ένα ποτό.  

ΣΚΗΝΗ ΠΕΜΠΤΗ

Ο Γ. βγήκε με παρέα. Γεμάτος αυτοπεποίθηση. Μετά από (αρκετό) αλκοόλ η διάθεση ακόμη καλύτερη και η αυτοπεποίθηση στα ύψη. Τσουπ, να 'σου η Ε. Του αρέσει. Τη φλερτάρει. Πολύ. Για ώρα. Εκείνη παριστάνει πως δεν καταλαβαίνει. Άλλωστε δεν είναι "από εκείνες". Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά, πιστεύει. Εκείνος θυμώνει. Την επόμενη ημέρα, μέσω φίλων, ξανασυναντιούνται. Νηφάλιοι πια. Με διάθεση να τα ξαναπούν σε άλλο κλίμα. Ο εγωισμός του Γ. όμως δεν του επιτρέπει να την πλησιάσει ξανά, με πιο κουλ διάθεση. Αντίθετα, διατυμπανίζει στους κοινούς φίλους ότι το προηγούμενο βράδυ τη φλέρταρε μόνο και μόνο γιατί είχε πιει παραπάνω.

Τα συμπεράσματα δικά σας. 
ΥΓ: Εσείς που ίσως αναγνωρίσετε πρόσωπα και καταστάσεις, σωπάστε. Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες.