Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

THE ONLY WAY IS UP


Έντεκα 
-Αν ο χρόνος γυρνούσε πίσω, τι θα άλλαζες; 
-Δεν γυρίζει πίσω... 
-Αν;
-Θα εμπιστευόμουν περισσότερο το μυαλό από την καρδιά.
-Οι άνθρωποι αλλάζουν;
-Ναι. Όχι πάντα προς το καλύτερο. 

Δώδεκα 
-Εσύ αλλάζεις; 
-Προσπαθώ, προς το καλύτερο. 
-Δίνεις, αγαπάς; 
-Πολλά, πολύ.
-Και τι ζητάς;
-Μια αληθινή ευκαιρία. 

Δεκατρία
-Πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου;
-Με μια αγάπη σταθερή, σίγουρη, σοβαρή. 
-Και τι άλλο;
-Και τρυφερότητα και φροντίδα και ειλικρίνεια και κουβέντα. 
-Έτσι είναι οι σχέσεις;
-Ναι, μόνο έτσι. 
-Αλλιώς τίποτα;
-Αλλιώς τίποτα.

Δεκατέσσερα
-Γιατί δεν μιλάς; Τι κρύβεις;
-Τι θες να μάθεις;
-Τι είμαι για σένα; 
-Τα πάντα. 
-Μα, όχι. 

Δεκαπέντε
-Θέλω να μείνεις στη ζωή μου.
-Θέλω να με αγαπάς. 
-Θέλω και χρόνο και την ελευθερία μου και όλα
-Μπορείς, νομίζεις, να τα έχεις όλα;
-Θέλω.
  
Δεκαέξι 
-Λυπάμαι. 
-Γιατί;
-Για το τέλος. 
-Τι περίμενες;
-Υπάρχει καλό τέλος;
-Όταν βγαίνεις καλύτερος από αυτό, τότε ναι. 

Δεκαεπτά 
-Αξιολόγησε τις ανάγκες σου
-Αγάπη, ασφάλεια, χαρά. Κι εσύ;
-Χαρά, ελευθερία, αγάπη

Δεκαοκτώ 
-Ο εγωισμός σου μιλάει, όχι εσύ.
-Κι εσένα ο θυμός σου, όχι εσύ.

Δεκαεννιά 
-Πόσες φορές μπορείς να συγχωρέσεις;
-Όσες αντέχω.
-Όσες αξίζει;
-Μην με κρίνεις.
-Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα που έχεις ζήσει;
-Μια σχέση. 
-Ή μήπως μια στιγμή;  

Είκοσι 
-Όλα στιγμές είναι, και η αγάπη και η ευτυχία. 
-Για ποια διάρκεια μιλάς; 
-Και για ποιο χρόνο που τα φανερώνει όλα; 
-Κι αν αγαπάς, τότε πού πας;
-Αντίο.

2 σχόλια:

  1. Με αφορμή το 17:

    Το μαγικό, αυτό που κανείς μας ίσως δεν πετύχει είναι να ανακαλύψει πως να είναι ελεύθερος εντός του. Έχουμε συνηθίσει να μεταθέτουμε τα στραβά μας στις "συνθήκες", στους "άλλους". Πάντα αυτοί μας εμποδίζουν, πάντα αυτοί μας κρατάνε πίσω (τέτοιες εκφράσεις χρησιμοποιούμε για να παρουσιάσουμε στον εαυτό μας την φυγή μας δικαιολογημένη). Όταν αποδεχθούμε το βάρος των επιλογών μας, τις συνέπειες των "στρατηγικών" που ηθελημένα ή όχι χρησιμοποιήσαμε σε κάθε μικρό βήμα της αγάπης,όταν ανακαλύψουμε πως μόνο η δική μας συμπεριφορά είναι που μας ¨"εγκλώβισε", τότε μόνο ίσως να καταλάβουμε την ελευθερία. Και να μπορέσουμε αν όλα πάνε καλά, αν καταφέρουμε να θυμόμαστε στο επόμενο βήμα μας όσα μάθαμε σκοντάφτοντας στο εδώ και στο τώρα, να βιώσουμε την ελευθερία της συνύπαρξης. Εκείνη που γεννά την ασφάλεια αλλά όχι την στασιμότητα... την χαρά αλλά όχι την φαιδρότητα, την σοβαρότητα αλλά όχι την κατήφεια...

    και μία πανανθρώπινη αλήθεια... οι γκόμενες πάντοτε θα θέλουμε κουβέντα. Να το έχετε στο νου σας τρυφερά αγόρια, δεν αποφεύγεται αυτό. Θα γίνει μόνιμη επωδός λίγο αφότου ξεθωριάσει ο έρωτας! Λες και αναπνέουμε από τις φωνητικές χορδές! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το θέμα της ελευθερίας, θέλει πράγματι πολύ κουβέντα... Και τα περί καταπίεσης ή πίεσης σκέτο και τα περί παντοτινής αγάπης ή απλά μιας ερωτικής περιόδου. Και όσο για το θέμα της κουβέντας, ως κουβέντας -μεγάλη κουβέντα είπες! xxxx

      Διαγραφή

Write me your comments