Θέατρο 53: Οδός Πολυδούρη

Αυτό το κορίτσι, την Ιωάννα Παππά, πάντα το συμπαθούσα -κι όταν λέω συμπαθούσα, εννοώ ότι εξέπεμπε κάτι πολύ φρέσκο και νεανικό που σε συνδυασμό με το ταλέντο της και το γεγονός ότι αν και συστήθηκε στο ευρύ κοινό από τις τηλεοπτικές δουλειές της, δεν έγινε ποτέ εκπρόσωπος του lifestyle, είναι μια περίπτωση που δεν μπορείς να παραβλέψεις. Φέτος την ευχαριστήθηκα και στις δύο παραστάσεις της. Οι Αλεπούδες ήταν από τις καλύτερες παραστάσεις της χρονιάς (σας έγραψα εδώ) και στην Οδό Πολυδούρη, που παρουσιάζεται τώρα προβάλλει αυτή την πλευρά της που δεν έχεις ξαναδεί και ούτε φανταζόσουν.

Με λίγα λόγια, μεταμορφώνεται πραγματικά. Και σηκώνει στους ώμους της όχι έναν απλό μονόλογο, αλλά και τη σκιά μίας σπουδαίας γυναίκας και ποιήτριας, για την οποία ξέρουμε λιγότερα από όσα ήταν, αλλά και πάλι τη θεωρούμε σπουδαία. Το κείμενο της Ρούλας Γεωργακοπούλου απαιτούσε εναλλαγές στη φωνή και τον λόγο, στη διάθεση και την όψη, διαλόγους με τρίτα πρόσωπα (όπως η μητέρα της Πολυδούρη) που ενσάρκωνε η ίδια, σωματικές προκλήσεις -και όλα αυτά χωρίς να προβάλει μια θλιβερή όψη της ποιήτριας, αλλά μια πιο ολοκληρωμένη της εικόνα ως γυναίκα, καλλιτέχνιδα, παιδί, φεμινίστρια, ερωτευμένη, ασθενή. Και ήταν υπέροχη!

ΙΝΦΟ: Επί σκηνής η ποιήτρια λίγο πριν πεθάνει. Με ψυχοπομπό ένα αντιφυματικό ραδιοφωνικό μήνυμα της εποχής να της μετράει τις ώρες, η Μαρία Πολυδούρη ξηλώνει το φόρεμά της  μέχρι να μείνει γυμνή και ταυτόχρονα μονολογεί, εσωστρέφεται, εξωστρέφεται, χορεύει φοξ τροτ, τραγουδάει Αττίκ και απευθύνεται με κοριτσίστικο θυμό σε όσους έχουν φτιάξει το «μύθο» της, συχνά χωρίς την συγκατάθεσή της: Στο κοινό που την ταύτισε με τον Καρυωτάκη και περιορίστηκε στη μελοδραματική εκδοχή της ερωτικής της ιστορίας. Στους μολυσματικούς νοτιάδες της Καλαμάτας που επηρέασαν την ποίηση της παιδιόθεν, στην τρέλα της  παρισινής ζωής που επέσπευσε το θάνατο από φυματίωση. Στην μητέρα της που προετοίμασε τον ανήσυχο χαρακτήρα της μέσα από πρώιμες φεμινιστικές αναζητήσεις της  Καλλιρόης Παρρέν. Στον ίδιο τον Καρυωτάκη που έμεινε αμετακίνητος στην ενόρμηση θανάτου κακοποιώντας τον έρωτά της και αγνοώντας το κάλεσμα της  ζωής. 

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης 
Θέατρο «Βασιλάκου», Προφ. Δανιήλ 3 & Πλαταιών, τηλ. 210.3470707