March in Art

CINEMA

Οι Άθλιοι

Τρεις ώρες μουσικής, τραγουδιού, πόνου, χαράς, συγκίνησης, θάρρους, έρωτα, φόβου, Χιου Τζάκμαν, Αν Χάθαγουεϊ, Αμάντα Σέιφριντ, αγωνίας, αλήθειας, ιστορίας, καλοσύνης, συγχώρεσης, εκδίκησης και σωτηρίας... Ναι, σίγουρα αξίζει τον κόπο. 

Αλλά αν δεν σας αρέσουν τα μιούζικαλ, καλύτερα να δείτε κάτι άλλο..

(Σκηνοθεσία Tom Hooper)

ΟΠΕΡΕΤΑ

Χαλιμά 

(Εθνική Λυρική Σκηνή)

Η υπόθεση, σύμφωνα με το λιμπρέτο του Σπύρου Ποταμιάνου, εξελίσσεται σε ένα παλάτι της Ανατολής, όπου ο κουτοπόνηρος μάγειρας Αλή-Μουσακάς χρησιμοποιείται ως όργανο των ερωτικών σχεδίων της σαγηνευτικής Χαλιμάς και του αιχμάλωτου πρίγκιπα Σαχ-Ρουμάν. Σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια. Απολαυστική. 

ΘΕΑΤΡΟ

Θα σε πάρω να φύγουμε 

Θεάτρο Badminton 

(αναλυτικές σκέψεις και πληροφορίες έχω γράψει εδώ) 

 Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;

ΠΟΛΗ θέατρο
(αναλυτικές σκέψεις και πληροφορίες εδώ)

ΔΑΙΜΟΝΕΣ

Θέατρο Παλλάς
Δεν ξέρω αν είναι ροκ όπερα ή μουσική παράσταση ή μιούζικαλ ή απλώς η Άννα Βίσση σε θεατρική σκηνή, αλλά αυτό που είδα και άκουσα μου άρεσε, και αν είχα την ευκαιρία θα το ξανάκουγα και θα το ξανάβλεπα. Κι επειδή ειπώθηκαν τόσα και τόσα σχόλια (και θετικά, και αρνητικά), θα προσθέσω μόνο πως αν είσαι φαν της Άννας (η φωνή της αναλλοίωτη), αν σου αρέσουν τα μιούζικαλ (και η Εβελίνα Παπούλια) και κυρίως αν θέλεις να ακούσεις το ομότιτλο τραγούδι live για πρώτη (και ίσως τελευταία φορά), 
τότε μην την χάσεις. 
Θα φύγεις τραγουδώντας, στο υπόσχομαι.