Μην σας ξεγελάει ο τίτλος. Από τα τέσσερα πρόσωπα της οικογένειας του Γέργκεν Χοφμάιστερ, δεν είναι η μικρότερη κόρη του (και αδυναμία του), η Τίρζα, εκείνη που αφηγείται την ιστορία που βλέπουμε. Ούτε η σύζυγος του Γέργκεν, που επέστρεψε μετά από τρία χρόνια απουσίας "γιατί δεν είχε πού αλλού να πάει". Ούτε η μεγαλύτερη κόρη του, η Ίμπι, στην οποία δεν επιτρέπει ο πατέρας της να εκφραστεί και να ζήσει όπως εκείνη επιλέγει. Είναι ο ίδιος ο Γέργκεν Χοφμάιστερ ο τραγικός πρωταγωνιστής του έργου που βασίστηκε στο best seller του Άρνον Γκρούνμπεργκ.
Εκείνος, ο μεσήλικας πατέρας, βλέπει τη ζωή του κομματάκι-κομματάκι να καταρρέει (σε επαγγελματικό, προσωπικό, οικογενειακό, κοινωνικό επίπεδο), κι εμείς, με τη σειρά μας, βλέπουμε το κτήνος μέσα του να ξυπνάει. Σε συνδυασμό με την αναγκαστική απομάκρυνσή του από τον εκδοτικό οίκο όπου εργάζεται, ο Γέργκεν βλέπει την κυνική και υπερσεξουαλική σύζυγό του να επιστρέφει στο σπίτι τους, χωρίς κανένας από τους δύο να αισθάνεται κάτι για τον άλλο -εκείνος μάλιστα φαίνεται στο μεγαλύτερο μέρος του έργο να μην αισθάνεται την παραμικρή ερωτική επιθυμία-, και την μικρή του κόρη, την Τίρζα του να ετοιμάζεται να ανοίξει τα φτερά της και να φύγει, έτοιμη να γνωρίσει τον έρωτα και τη ζωή μακριά του. Κι εκείνος με έναν τραγικό τρόπο, έχει εγκλωβιστεί μόνο σε έναν ρόλο, αυτόν του πατέρα, που αρνείται να συνειδητοποιήσει ότι χωρίς την κόρη του, η δική του, τόσο προσεκτικά σχεδιασμένη ζωή, είναι κούφια.
Πριν δω την παράσταση είχα διαβάσει πως ο Στέλιος Μάινας δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας, και δεν μπορώ να μην συμφωνήσω. Χωρίς αυτό να στερεί από τους συμπρωταγωνιστές του -την Άννα Μάσχα που μέσα σε λίγους μήνες είδα σε τρεις παραστάσεις (!) και την Ηλιάνα Μαυρομάτη- τα εύσημα για τις δικές τους ερμηνείες στις (τόσο διαφορετικές ηλικιακά και ψυχικά) ηρωίδες του έργου. Την ομάδα πλαισιώνουν ο Γιώργης Τσαμπουράκης, ο Τάσος Δημητρόπουλος και η Ίρις Μάρα -όλοι τους διαρκώς παρόντες επάνω στη σκηνή, "προσωποποιούν" τις διαθέσεις του κεντρικού ήρωα. Η ιστορία περιγράφεται ως μια "αλληγορική ιστορία για
τα εγκλήματα του σύγχρονου Δυτικοευρωπαίου απέναντι στους συνανθρώπους του,
τους απογόνους του και τους αδύναμους ανθρώπους του τρίτου κόσμου". Κι αν, όμως, δεν το δεις έτσι, και πάλι θα τον αισθανθείς αυτό τον ήρωα, θα θες να γελάσεις και να θυμώσεις μαζί του, γιατί -δεν μπορεί- κι εσύ, κάποια στιγμή θα έχεις νιώσει τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια σου, και όσα θεωρούσες φροντισμένα από καιρό, να γκρεμίζονται, έτσι ξαφνικά, σαν ένα κλείσιμο του ματιού.
Θέατρο Ιλίσια
Δευτέρα & Τρίτη 21.15, Τετάρτη 18.15, Κυριακή 21.15
Περισσότερες παραστάσεις
Annie Το Μιούζικαλ
Θέατρο Ιλίσια
Δευτέρα & Τρίτη 21.15, Τετάρτη 18.15, Κυριακή 21.15
Περισσότερες παραστάσεις
Annie Το Μιούζικαλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Write me your comments