Το Κουρδιστό Πορτοκάλι του Anthony Burgess
Το Κουρδιστό Πορτοκάλι μου θύμισε τα μαθήματα με τον καθηγητή εγκληματολογίας Γιάννη Πανούση, στο Πανεπιστήμιο (από τις πιο ενδιαφέρουσες διαλέξεις που είχαμε στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης). Ξέρω, εσείς που έχετε δει την ταινία του Κιούμπρικ, προφανώς είχατε άλλες σκέψεις στο μυαλό σας, αλλά εγώ ανήκω στην μειοψηφία που ΔΕΝ την έχουν δει. Που από τη μία, μου επέτρεψε να παρακολουθήσω την παράσταση του Γιάννη Κακλέα χωρίς να έχω μέτρο σύγκρισης, αλλά από την άλλη από τα όσα είχα ακούσει γι' αυτή, περίμενα ότι η παράσταση θα πονέσει πολύ.
Και δεν πόνεσε τόσο. Όχι ότι δεν είναι μια σκληρή ιστορία -το αντίθετο-, ούτε ότι δεν με απορρόφησε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό -κυρίως χάρη στην ερμηνεία του Άρη Σερβετάλη-, απλά δεν με πόνεσε όσο περίμενα. Με τρόμαξε όμως. Με τρομάζει γενικά οτιδήποτε αφορά την ψυχολογία και την ματαιοδοξία (;) μας ότι όλα μπορούμε να τα αλλάξουμε χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες μεθόδους. Εδώ, σε έναν ψυχολόγο πας και τα αποτελέσματα της θεραπείας είναι αμφισβητήσιμα. Πόσο μάλλον αν πρέπει να υποβάλεις το μυαλό σου σε πειράματα προκειμένου να φυτρώσει μέσα σου η αγάπη. Αλήθεια, πώς μαθαίνεις έναν άνθρωπο να αγαπάει; Το αν θα πράξεις το καλό ή το κακό δεν είναι αποτέλεσμα προσωπικής βούλησης και επιλογής; Πριν πάτε να το δείτε, που φυσικά το συνιστώ χωρίς επιφύλαξη, να σας πω ότι πρέπει να κλείσετε τις θέσεις σας αρκετά νωρίτερα, γιατί είναι sold out.
Και δεν πόνεσε τόσο. Όχι ότι δεν είναι μια σκληρή ιστορία -το αντίθετο-, ούτε ότι δεν με απορρόφησε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό -κυρίως χάρη στην ερμηνεία του Άρη Σερβετάλη-, απλά δεν με πόνεσε όσο περίμενα. Με τρόμαξε όμως. Με τρομάζει γενικά οτιδήποτε αφορά την ψυχολογία και την ματαιοδοξία (;) μας ότι όλα μπορούμε να τα αλλάξουμε χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες μεθόδους. Εδώ, σε έναν ψυχολόγο πας και τα αποτελέσματα της θεραπείας είναι αμφισβητήσιμα. Πόσο μάλλον αν πρέπει να υποβάλεις το μυαλό σου σε πειράματα προκειμένου να φυτρώσει μέσα σου η αγάπη. Αλήθεια, πώς μαθαίνεις έναν άνθρωπο να αγαπάει; Το αν θα πράξεις το καλό ή το κακό δεν είναι αποτέλεσμα προσωπικής βούλησης και επιλογής; Πριν πάτε να το δείτε, που φυσικά το συνιστώ χωρίς επιφύλαξη, να σας πω ότι πρέπει να κλείσετε τις θέσεις σας αρκετά νωρίτερα, γιατί είναι sold out.
Το στόρι: Πρόκειται για την ιστορία
του νεαρού Άλεξ, αρχηγού μιας συμμορίας συνομηλίκων του, που διασκεδάζουν
σκορπίζοντας βία: κλοπές, βιασμοί και βανδαλισμοί είναι η καθημερινότητά τους.
Οι μεγάλες αγάπες του Άλεξ είναι τα ναρκωτικά, οι βιασμοί και η Ενάτη συμφωνία
του Μπετόβεν. Μετά από μια
δολοφονία, ο Άλεξ συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Για να αποκτήσει την ελευθερία
του, δέχεται να συμμετέχει σαν πειραματόζωο σε ένα πρωτοποριακό σύστημα σωφρονισμού
που μελετά η κυβέρνηση.
Ακόμη παίζουν: Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Αντίνοος Αλμπάνης, Νεκτάριος Λουκιανός, Χρήστος Μαλάκης, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Δρόσος Σκώτης, Κίμων Φιορέττος.
Στο Θέατρο Αποθήκη.
Αστερισμοί του Νικ Πέιν
Το στόρι: Η Μάριαν και ο Ρόλαντ. Εκείνη θεωρητική φυσικός κι εκείνος μελισσοκόμος, συναντιούνται σ’ ένα φιλικό σπίτι κι έτσι αρχίζει η ερωτική τους ιστορία. Ή τουλάχιστον μια από τις πολλές πιθανότητες αυτής της ιστορίας. Γιατί σύμφωνα με την κβαντική θεωρία, που μελετάει η Μάριαν, στο κβαντικό πολυσύμπαν, κάθε επιλογή που έχεις κάνει, κάθε απόφαση που έχεις πάρει ή δεν έχεις πάρει στη ζωή σου, όλα αυτά συνυπάρχουν σ’ ένα αφάνταστα πολύπλοκο σύστημα από παράλληλα σύμπαντα.
Οι πρώτες μου σκέψεις μετά το τέλος της παράστασης, η οποία με παρέσυρε χάρη στην ιδιαιτερότητά της να επαναλαμβάνει τις σκηνές της ερωτικής ιστορίας, με διαφορετικές κάθε φορά παραλλαγές, ανάλογα με τα λεγόμενα και τις επιλογές των δύο πρωταγωνιστών, ήταν μάλλον βιαστική και ρομαντική. "Άρα, όσα σύμπαντα κι αν υπάρχουν, όποιες επιλογές κι αν έκαναν αυτοί οι δύο άνθρωποι, υπήρχε κάτι καρμικό που τους έφερνε κοντά". Ο φίλος μου ο Βασίλης, με τον οποίο παρακολουθήσαμε μαζί την παράσταση, με επανέφερε στην πραγματικότητα με μία πολύ σωστή παρατήρηση: "Όσα σύμπαντα κι αν υπάρχουν, αυτό που έχουμε κάθε φορά είναι το ΤΩΡΑ". Σε αυτό το τώρα καλούμαστε να αποφασίσουμε αν θα πούμε ναι ή όχι, αν θα ενδώσουμε σε μια σχέση ή όχι, αν θα μείνουμε ή θα φύγουμε, κι άλλα πολλά. Ακόμη όμως δεν έχω καταφέρει να δώσω απάντηση στο αν κάποια πράγματα, ανεξάρτητα από τις δικές μας επιλογές στο ΤΩΡΑ, είναι προκαθορισμένα. Πριν από λίγα χρόνια συνάντησα έναν άνθρωπο -μορφωμένο, έξυπνο, δημιουργικό- ο οποίος ισχυριζόταν ότι έχει μελετήσει κοντά σε "ειδικούς" όλο του τον αστρολογικό χάρτη και πως γνώριζε κάθε λεπτομέρεια της ζωής του από πριν: από το πώς θα γνωρίσει τη γυναίκα της ζωής του, μέχρι τον μήνα στον οποίο θα αντιμετωπίσει πρόβλημα στην εγκυμοσύνη της και το -κορυφαίο!- πότε και πώς θα πεθάνει. Τρομακτικό. Αν όμως στην περίπτωσή του αυτές οι στιγμές (εκτός από το θάνατο, φτου-φτου) έχουν επιβεβαιωθεί, τότε δύο πράγματα συμβαίνουν: ή όντως κάποια πράγματα είναι προκαθορισμένα (από πού άραγε;) και δεν μπορούμε να επέμβουμε ή γνωρίζοντας τι ενδεχομένως θα μας συμβεί, με τις πράξεις μας οδηγούμαστε εκεί. Δεν ξέρω, δεν απαντώ.
Να τη δείτε την παράσταση του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, είναι πολύ γλυκιά. Και η Στεφανία Γουλιώτη και ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι εξαιρετικοί.
Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Δείτε εδώ περισσότερες παραστάσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Write me your comments