Θέατρο 26: Όλα για τη μητέρα μου

Το λες στοίχημα. Το λες ρίσκο. Το λες έμπνευση στην έμπνευση. 

Το λες όμως και επιτυχημένο στοίχημα, και επιτυχημένο ρίσκο. 

Η ελληνική θεατρική διασκευή του Όλα για τη Μητέρα μου, της πιο αγαπημένης/επιτυχημένης ταινίας του Πέδρο Αλμοδόβαρ (1999), από τον Πέτρο Ζούλια για τον οργανισμό Ακροπόλ, 
ευτυχώς δεν διέψευσε της προσδοκίες μου. 

Αγαπάμε τον Πέδρο πολύ, αγαπάμε το σινεμά (τα έχουμε πει, και ξαναπεί, και ξαναγράψει) και δεν μας αρέσει να συγκρίνουμε δύο διαφορετικά είδη έκφρασης και δημιουργικότητας. Πώς να το κάνουμε, άλλωστε, όταν δίπλα μας, στους διαδρόμους ανάμεσα στα καθίσματα του θεάτρου περιφέρεται φορώντας ένα ροζ ταγιέρ η τραβεστί Agrado (μια αγνώριστη Κατερίνα Λέχου που μαγνητίζει), μια καταβεβλημένη μάνα που θρηνεί τον χαμό του γιου της (τόσο, που θες να κλάψεις μαζί με την Μαρίνα Ψάλτη η οποία την υποδύεται), μια σταρ του θεάτρου που καπνίζει χωρίς σταματημό και ελκύεται από τον κόσμο του περιθωρίου (τόσο "σωστή" η Νένα Μεντή), μια έγκυος -παραλίγο- καλόγρια χτυπημένη από το AIDS (η Γωγώ Μπρέμπου με μια άλλη, πιο "ευάλωτη" ματιά), ένας άντρας που αποφάσισε να γίνει τραβεστί αφήνοντας πίσω του πολλά σημάδια (ο Κώστας Κάππας στο ρόλο-έκπληξη της ιστορίας) 
και άλλες ενδιαφέρουσες γυναίκες, μητέρες, ερωμένες, εθισμένες
 (ανάμεσά τους η Άννα Μονογιού και η Ειρήνη Ιγγλέση).

Οι ήρωες αναζητούν αγάπη και αποδοχή, αναζητούν τη σεξουαλική τους ταυτότητα, το φύλο τους, το παρελθόν τους. Ψάχνουν για έναν λόγο ύπαρξης. (Πόσα κομμάτια και πόσες αλήθειες κρύβει μέσα της μια γυναίκα -αλλά και ένας άντρας- είναι ένα ερώτημα που μάλλον θα μείνει αναπάντητο) 

Ποιος ορίζει το σωστό και το λάθος; 

Το φυσιολογικό και το μη φυσιολογικό; 

Την αγάπη και την ευτυχία του καθενός μας;

Στην τελική, ποιος είναι αυτός που δεν αισθάνθηκε έστω 

και μια στιγμή ξένος από τον ίδιο τον εαυτό του;

Κανείς. 

"Είσαι πραγματικά αυθεντικός, όσο πιο κοντά βρίσκεσαι στα όνειρά σου". 

Γι' αυτή τη φράση και για μία ακόμη που πάει περίπου έτσι "χαλάς μια περιουσία για να γίνεις ο εαυτός σου" δεν χορταίνω να θαυμάζω το μυαλό του ανθρώπου. Του ανοιχτού ανθρώπου. Του μη φοβισμένου. Του αυθεντικού. 

Θέατρο Ακροπόλ 

Πληροφορίες εδώ

και το τρέιλερ της ταινίας εδώ

Δείτε εδώ περισσότερες παραστάσεις
Ευτυχισμένες Μέρες
O Πουπουλένιος

O Έμπορος της Βενετίας   Δείπνο με Φίλους

Παραλλαγές Θανάτου  Το σπίτι του Φράνκενσταϊν

Το Κουρδιστό Πορτοκάλι  Sugar-Μερικοί το προτιμούν καυτό

Αστερισμοί   Μπόρκμαν

Ταπεινά Ελατήρια   Η γειτονιά των αγγέλων

Mistero Buffo   Φον Δημητράκης

Κάθε Πέμπτη Κύριε Γκρην  Απ'την πρώτη στιγμή

Ολεάννα   Δυο γυναίκες χορεύουν

Το Πένθος Ταιριάζει στην Ηλέκτρα    Ο Ξένος

Η Αφροδίτη με τη Γούνα    Cabaret

Άντρες έτοιμοι για όλα    Ψύλλοι στ' αυτιά