Και πράγματι, στην πρώτη ανάγνωση παρακολουθείς ακριβώς αυτούς τους τρεις ήρωες, και κυρίως τον κάθε αδερφό ξεχωριστά στην προσωπική επαφή του με τον Επιστάτη. Αυτό. Σε μία δεύτερη ανάγνωση, βέβαια, αλλά και σε μία τρίτη, θα θέματα που αγγίζει ο Πίντερ είναι πολύ βαθύερα από τρεις ανθρώπους που μιλάνε σε ένα εγκατελειμμένο δωμάτιο. Είναι ένα έργο για τη μοναξιά και την έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, για την προσπάθεια του καθενός ξεχωριστά να πιαστεί από κάπου, να προσωποποιήσει την έλλειψή του και να την καλύψει. Ακόμη, τονίζει το πώς η χωρίς μέτρο ή αξιολόγηση καλοσύνη και προσφορά μπορεί να θέσει αντικείμενο προς εκμετάλλευση αυτόν που την παρέχει. Το έργο, σε συνδυασμό με τις ερμηνείες και των τριών πρωταγωνιστών -Γιώργος Κιμούλης, Γιώργος Χρανιώτης, Νίκος Γεωργάκης- αποτέλεσαν το πιο θελκτικό κομμάτι αυτής της θεατρικής εξόδου.
ΙΝΦΟ: Ο
Χάρολντ Πίντερ (1930 – 2008) σκηνοθέτης, ηθοποιός, ποιητής, είναι ο συγγραφέας
που ταυτίστηκε με τη σύγχρονη πρωτοπορία και άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή στο στο
μεταπολεμικό θέατρο. Έγραψε έργα για
θέατρο, τηλεόραση, ραδιόφωνο και ταινίες. Το έργο του Πίντερ έχει επηρεαστεί
πολύ από τον Σάμουελ Μπέκετ με τον οποίο τον συνέδεσε βαθιά και μακροχρόνια
φιλία. Το 2005 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας ενώ είχε λάβει και το
βραβείο Φραντς Κάφκα. Το ύφος του ήταν
τόσο διακριτό ώστε ο όρος «πιντερικό» εισήχθη στο αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης.
Ο Χάρολντ Πίντερ, υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου έπαιρνε θέση σε όλα
τα καίρια ζητήματα της ανθρωπότητας.
«Ο
Επιστάτης» γράφτηκε 1951 και είναι το έργο που έκανε διάσημο τον Πίντερ στην
Αγγλία και σε ολόκληρο τον κόσμο. Παρουσιάστηκε στις 27 Απριλίου 1960 στο Arts
Theatre London και ένα μήνα αργότερα μεταφέρθηκε στο Duchess όπου έδωσε 444
παραστάσεις. Έχει παρουσιαστεί σε όλες τις πρωτεύουσες του κόσμου κι έχει
παιχτεί στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε το 1965 από το Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν.
Κι άλλες παραστάσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Write me your comments