Ερωτικές Ιστορίες: Μια χλιαρή ιστορία

Εσείς που με ξέρετε καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο μου είναι να διηγηθώ μία χλιαρή ιστορία, καθώς δεν αντέχω οτιδήποτε χλιαρό. Το νερό πρέπει να είναι ή ζεστό ή κρύο, και το γάλα μου το ίδιο και ο καφές μου το ίδιο. Και η ζωή μου το ίδιο. Παρόλα αυτά, επειδή το red studio φιλοξενεί πολλές, πολλές διαφορετικές ιστορίες, ήρθε η ώρα να σας πω και μία χλιαρή ιστορία. Όχι βαρετή, ούτε αδιάφορη, απλά χλιαρή. Μια ιστορία που δεν έκανε την υπέρβασή της.

Σκηνή πρώτη

Εκείνος κι Εκείνη. Αντιμέτωποι, αλλά όχι αντίπαλοι (ακόμη). Επιστρατεύουν εκείνος το χιούμορ του κι εκείνη την θετική της ενέργεια, κι έτσι καταφέρνουν και συμβαδίζουν. Αστεία από εδώ, γέλια από εκεί, αποφυγή σοβαρών συζητήσεων και προς Θεού, υποσχέσεων. Καμία παραδοχή για τίποτα. Εκείνος κι Εκείνη απλά κάνουν βόλτες μαζί. 

Σκηνή δεύτερη

Οι βόλτες πυκνώνουν. Οι συναντήσεις αυξάνονται. Τα αστεία περιορίζονται ελαφρώς δίνοντας τη θέση τους σε μία σειρά πιο ώριμων διαλόγων. Αρχίζουν και γνωρίζουν καλύτερα ο ένας τον άλλο, σε κάποιες στιγμές, έως και μαντεύουν τις αντιδράσεις τους. Εκείνος παραμένει λιγότερο εκδηλωτικός, δείχνει να θέλει να μάθει κι άλλα, να ακούσει κι άλλα, να σκεφτεί κι άλλα, προτού δράσει. Εκείνη θέλει να είναι ανοιχτή, ξεκάθαρη, θέλει να ξέρει τι συμβαίνει, ποιος ενδιαφέρεται, πόσο και με ποιο τρόπο. Εκείνος κι Εκείνη απλά συνεχίζουν να κάνουν βόλτες. Έχοντας δεύτερες σκέψεις. 

Σκηνή τρίτη

Πόσες βόλτες αρκούν για να καταλάβεις αν ταιριάζεις με κάποιον; Πόσες κουβέντες χρειάζονται για να πειστείς αν θέλεις να συνεχίσεις να κάνεις βόλτες μαζί του; Ή μήπως τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία όταν μέσα σου δεν έχεις αποφασίσει -σ'αρέσει, δεν σ'αρέσει αυτός που έχεις απέναντί σου- αν θέλεις να κάνεις κάτι παραπάνω εκτός από...περιπάτους; Εκείνος κι Εκείνη, λοιπόν, σε αυτό το σημείο συγκρούστηκαν. Γιατί εκείνος ήθελε μοναξιά και ησυχία, κι εκείνη ήθελε θόρυβο και πάθος. Και κανείς δεν έπαιρνε αυτά που ήθελε. 

Σκηνή τέταρτη
Παρ' όλα αυτά, στην ιστορία μας, Εκείνος κι Εκείνη συνέχισαν τις βόλτες τους, πότε γιατί Εκείνος έκανε κάποιες προσπάθειες να γίνει πιο εκδηλωτικός και πιο κτητικός, όπως θα τον ήθελε Εκείνη, και πότε γιατί Εκείνη έκανε υποχωρήσεις και σταματούσε να ζητάει ή να περιμένει κάτι παραπάνω από αυτό που έπαιρνε την δεδομένη στιγμή. Δεν ξέρω αν αυτά είναι ενδείξεις ενδιαφέροντος ή απλώς μία στροφή γύρω από τον εαυτό τους που τους οδηγούσε στο ίδιο ακριβώς σημείο που ήταν και πριν. Εκείνον μόνο, όπως ήθελε, και ελαφρώς πιεσμένο...από αυτήν. Κι Εκείνη ανικανοποίητη, χωρίς πάθος, χωρίς τίποτα. Χλιαροί και οι δύο.  

Τελευταία πράξη

Μια αφορμή, δυο κουβέντες, ούτε εξηγήσεις, ούτε πολλά λόγια, έτσι γρήγορα, βιαστικά, όπως γίνεται σχεδόν πάντα, άλλωστε, να 'σου το τέλος. Τέλος χρόνου, τέλος εποχής. Εξάλλου Εκείνος δεν επιδίωκε λόγια κι εξηγήσεις. Εκείνη, ήξερε ότι είχε προσπαθήσει αρκετά. Τι κι αν κανείς δεν είχε κάνει την υπέρβασή του; Γι' αυτό και το τέλος ήταν χλιαρό και δεν ξέρω αν ήταν αυτό που ήθελαν τελικά ή όχι. Δεν ξέρω αν όντως είναι καλύτερα τώρα που Εκείνος κοιτάζει την οθόνη του υπολογιστή του και απολαμβάνει τη μοναξιά του, κι Εκείνη δηλώνει έτοιμη ξανά για το καινούργιο. Άλλοι δύο ξένοι μέσα σε μία πόλη. Χλιαρό ε; Αλλά, είπαμε, οι χλιαρές ιστορίες, χλιαρά τελειώνουν... 

ΥΓ: Αντιπαραβάλλω τη χλιαρή ιστορία με καυτές ερωτικές ιστορίες της μεγάλης οθόνης: Sea of Love, Pride and Prejudice, The Place beyond the pines, Love me if you dare.