Ερωτικές ιστορίες: Δεν φταις εσύ

Πέμπτη

Δεν φταις εσύ. Από την αρχή δεν μου γέμιζες το μάτι, ίσως θα ήταν καλύτερα να μην το είχα στρέψει καν δεύτερη φορά επάνω σου. Ήταν από εκείνες τις νύχτες που προτιμάς να στρέψεις το βλέμμα σου κάπου, οπουδήποτε, παρά να το αφήσεις να αιωρείται στον χώρο ή στο κενό με τον κίνδυνο να αφαιρεθείς, να παρασυρθείς και να κυριευτείς από τις σκέψεις που σε πονάνε. Η επικοινωνία και το χιούμορ σου περιορίζονταν σε μιμητικά αστεία, σοβαροφανείς φράσεις και βλέμματα που χρειαζόμουν μαντικές ικανότητες για να αποκρυπτογραφήσω. Αλλά δεν φταις. Σου έδωσα χώρο, σχεδόν σε προκάλεσα να μπεις σε σύντομες γραπτές συνομιλίες μαζί μου, σε ένα ερωτικό παιχνίδι -ο Θεός να το κάνει- κι ας με άφηναν από αδιάφορη ως παγωμένη τα διστακτικά σου σχόλια και οι περιττές επεξηγήσεις σου, μην τυχόν και τι; παρεξηγηθούμε; "Είμαι σε αυτή τη φάση..." έλεγες, που στ' αλήθεια, καθόλου δεν με ενδιέφερε ούτε να ρωτήσω ποια είναι αυτή η φάση, πόσο μάλλον να προσπαθήσω να την καταλάβω. Δεν φταις εσύ που δεν στο είπα ποτέ, που σε άφησα να νομίζεις ότι κάτι ήθελα ή πως -ακόμη χειρότερα- ΣΕ ήθελα, δεν φταις εσύ που αποφάσισες να στραφείς προς το μέρος μου όταν πια το -στην ουσία κενό- βλέμμα μου είχε στραφεί αλλού.

Παρασκευή

Δεν φταις εσύ. Ήταν κι εκείνη εκεί, κι εκείνη, κι εκείνη, κι εκείνη. Πολλές "εκείνες" συγκεντρωμένες στον ίδιο χώρο, περισσότερες από όσες ίσως θα μπορούσες να νικήσεις ώστε να συγκεντρώσεις την προσοχή σου κάπου. Αφού κι αυτή σου χαμογελάει, και η άλλη σε φλερτάρει με τα μάτια της, κι εκείνη έχει πλάκα, και η άλλη έχει φως κι εκείνη είναι σέξι. Δεν υπάρχουν πολλών ειδών γνωριμίες τη νύχτα. Ακόμη και οι τυπικές δεν απέχουν πολύ από τις οικείες- μια λεπτή διαχωριστική γραμμή υπάρχει μόνο. Δεν φταις εσύ αν οποιαδήποτε "εκείνη" έλαβε άλλο μήνυμα από σένα και τη στάση σου. Σου αρέσει να φλερτάρεις, ίσως και να είναι το πιο προφανές χαρακτηριστικό σου, ενώ σαν προσωπικότητα γενικά φαίνεσαι αρκετά μυστηριώδης, αυτό όμως είναι σαν ζωγραφισμένο σε κάθε σου ματιά, δεν φταις εσύ αν η ματιά σου πέφτει σε εκείνη, και σε εκείνη και σε εκείνη. Καμιά φορά φαντάζεις γλυκός και αστείος, τις περισσότερες βαριεστημένος ή βλοσυρός, μα σχεδόν πάντα έτοιμος για το παιχνίδι του φλερτ. Δεν έταξες πουθενά, σε καμία, τίποτα, έμεινες να αιωρείσαι επάνω σε εκείνη τη γραμμή που δεν επιτρέπει σε καμία "εκείνη" να παρεξηγήσει τις προθέσεις σου, αλλά ούτε και να απομακρυνθεί εύκολα από σένα, σαν ζωντανό που δέχεται μερικά ψίχουλα, τόσα ώστε να μην χορταίνει αλλά ούτε να αναζητά αλλού τροφή. Μα στ΄αλήθεια, δεν φταις εσύ, παραήσουν ξεκάθαρος για να είσαι πιστευτός.

Σάββατο

Δεν φταις εσύ που μου ζήτησες το τηλέφωνό μου. Εγώ ήρθα κοντά, σου χαμογέλασα, αποδέχτηκα το δικό σου χαμόγελο με ένα μεγάλο γέλιο, γέλασα πιο έντονα από όσο αισθανόμουν, δεν ήταν δα και τόσο αστείο αυτό που μου είπες, ήθελα να γίνω περισσότερο από ορατή στον χώρο -ήθελα να γίνω σχεδόν απαραίτητη. Η δική σου ζωή και καθημερινότητα περιοριζόταν σε έναν μικρό, στενό κύκλο, η δουλειά σου και το κρεβάτι σου, πέντε φίλοι για τσίπουρα και τσιγάρα στο ρεπό, ελάχιστα χιλιόμετρα με το αυτοκίνητο μέσα στην εβδομάδα, μερικά μηνύματα και βαριεστημένα τηλεφωνήματα που δεν έκανες εσύ αλλά συνήθως οι άλλοι. Κι εγώ, που προσπάθησα να γίνω απαραίτητη σε έναν τόσο μικρό χώρο, από τον οποίο ξεχείλιζε όλη μου η ενέργεια και το γέλιο και οι διαθέσεις, και τα μηνύματα, και τα τηλεφωνήματα και οι πράξεις ενδιαφέροντος, σχεδόν εγκλωβίστηκα. Δεν ήθελα να είμαι απαραίτητη. Ήθελα να ξεγελάσω τον χρόνο, το παρελθον μου, το παρόν μου, τις ανασφάλειές μου, να θυμίσω στον εαυτό μου πόσο γαμάτη μπορώ να είμαι. Ναι, μέσα από ένα απλό γέλιο. Δεν ήθελα κάτι παραπάνω. Εγκλωβίστηκα στον μικρό σου κόσμο και με εξυπηρέτησε πολύ που προφανώς κι εσύ διαπίστωσες πόσο διαφορετικός ήταν ο δικός μου, με εξυπηρέτησε ακόμη κι όταν μου είπες ότι από τον πολύ σου έρωτα δεν αντέχεις να μην με έχεις συνέχεια κοντά σου, οπότε μάλλον καλύτερα το καθόλου. Μιλάμε τυπικά τώρα. Και αλήθεια, δεν φταις εσύ.

Κυριακή

Θα μπορούσες να έχεις σχέση με τον εαυτό σου. Εσύ, που τα βλέπεις τόσο μονόπλευρα τα πράγματα, που τα κρίνεις βάσει των δικών σου συναισθημάτων και σκέψεων και εμπειριών και αναγκών, εσύ που νομίζεις ότι η ζωή ολόκληρη είναι άσπρο ή μαύρο και δεν αγάπησες ποτέ το γκρι. Θα μπορούσες να έχεις σχέση με τον εαυτό σου εσύ που δεν με καταλαβαίνεις και δεν εκτιμάς την ειλικρίνειά μου και τα όσα σου μοιράζομαι. Κι ας είμαστε συναισθηματικά συνδεδεμένοι, εγώ θα ήθελα να μπορώ να σε εμπιστευτώ σαν έναν αποστασιοποιημένο ακροατή -αλλά δεν είσαι. Δεν φταις εσύ. Κι εμείς, και όλοι οι ερωτευμένοι ή οι συναισθηματικοί, τα βλέπουμε μονόπλευρα τα πράγματα, κι εμείς τρομάζουμε στα δύσκολα ή τα καινούργια ή τα ζόρικα, κι εμείς νομίζουμε ότι δεν μας καταλαβαίνουν -και όντως, δεν μας καταλαβαίνουν, αλλά ακόμη μας γνωρίζουν, δεν πειράζει-, κι εμείς θα μπορούσαμε να έχουμε σχέση με τον εαυτό μας για να είμαστε επαρκείς. Γιατί μόνο ο εαυτός μας μπορεί να καταλάβει τα σκοτάδια μας και τις πίκρες μας και μόνο εκείνος μπορεί να δώσει ορισμό στο δικό μας συχνό "δεν είμαι καλά". Γι' αυτό σου λέμε, δεν είσαι μόνο εσύ. 
Δεν φταις εσύ.