Mε τη Μήδεια του Ευρυπίδη (431 π.Χ.) ήταν η δεύτερη φορά που ήρθα σε επαφή (είχε προηγηθεί η "εκδοχή" του Στάθη Λιβαθινού το 2003 με την Ταμίλα Κουλίεβα στον ομώνυμο ρόλο) και η πρώτη φορά που την παρακολούθησα με αμιγώς ανδρική διανομή και στο ρόλο της Μήδειας τον Γιώργο Κιμούλη. Η παράσταση, σε σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου, μετά την Επίδαυρο παρουσιάστηκε στο Θέατρο Βράχων στο Βύρωνα, ενώ θα ακολουθήσει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
Παρόλο που σαν τραγωδία δεν ανήκει σε αυτές που διδάχτηκα στο σχολείο, ούτε που θέλησα μέχρι στιγμής να μελετήσω ακόμη και μόνη μου, ίσως γιατί είναι πολύ σκληρή η θεματολογία της, αισθάνθηκα οικεία, όπως σε κάθε μου "συνάντηση" με τους αρχαίους συγγραφείς. Το αρσενικό και το θηλυκό, οι δυνατοί και οι αδύναμοι, η εξουσία και η υπακοή, τα πάθη, ο έρωτας και η προδοσία, η εκδίκηση, τα "δώρα", η εξορία, η τιμωρία, ο θάνατος. Όλα αυτά είναι θέματα που -όσο περίεργο κι αν φαίνεται- χωρούν μέσα στο ίδιο έργο, μέσα σε μία παράσταση μιάμισης ώρας. Είναι θέματα που έλκουν και απωθούν ταυτόχρονα, ενώ η ακραία συμπεριφορά της Μήδειας, που δολοφονεί τα παιδιά της για να εκδικηθεί την προδοσία του συντρόφου της Ιάσονα, αν και δεν δικαιολογείται, παρουσιάζεται ως μια εσωτερική σύγκρουση που την καθιστά πρόσωπο που αξίζει να συμπονέσει κανείς.
Ως προς την ανδρική διανομή (τον Γιώργο Κιμούλη πλαισιώνουν οι Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος στο ρόλο του Ιάσονα, ο Τάσος Νούσιας στο ρόλο του Κρέοντα και ο Μάνος Βακούσης στο ρόλο της Τροφού, οι Νικόλας Παπαγιάννης, Νίκος Αναστασόπουλοςς και Δημήτρης Παπανικολάου, καθώς και 12μελής χορός), παρόλο που ήμουν επιφυλακτική πριν από την παράσταση, από τα πρώτα κιόλας λεπτά, αφέθηκα στην ιστορία και στον πόνο της τραγικής ηρωίδας (είτε αυτή ήταν γυναίκα, είτε ήταν ο.. Γιώργος Κιμούλης).
Στα συν: Η μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και τα κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ.
Αν η παράσταση παρουσιαστεί κάπου κοντά σας, να τη δείτε.
xxx
N.
Ακόμη είδα:
Μπράβο για άλλη μια φορά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ! :)
Διαγραφή